Kadınım

Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş Ne olur terk etme yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte Sen kadınım Hatırla o günü karşıki sokakta Seni öptüğümü ilk defa hayatta Kollarımda benim ilkbahar sabahım Sen Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık O ılık aydınlık yuvamız soğumuş Geceler bitmiyor ağlıyorum artık Sen kadınım Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Masamız köşede öylece duruyor Bardaklar boşalmış herbiri bir yerde Sanki hepsi hasret senin nefesine Sen kadınım Bana bıraktığın bütün bu hayatın Yaşanan aşkların değeri yok artık Ben sensiz olamam artık anlıyorum Sen Şimdi çok yalnızım Ne olur kal benimle o kapıyı kapat Elini ver bana Dışarda yalnız, yalnız üşüyorum Sen kadınım