Θέλω να 'ρθω να κάτσω δίπλα σου
Στη γωνιά του μονού σου ντιβανιού
Εκεί που ήτανε του φίλου ο θρόνος
Παλιά, στα νοικιάρικα σπίτια μας
Που λείπανε πάντα οι καρέκλες
Αλλά περισσεύαμε εμείς
Λέω για κείνα τα σπίτια
Που πιάσαμε στα δεκαεννιά
Να βγούμε λίγο απ'του γονιού τη στέγη
Να τα πληρώσει το δικό μας μεροκάματο
Θέλω να βάλω τους αγκώνες μου στα γόνατα
Τα μούτρα στις παλάμες
Κι εσύ να σηκωθείς να βάλεις Μπέλλου
Ή Σιδηρόπουλο
Και να μου πεις
Το κρασί τέλειωσε... αλλά έχει ένα ούζο
Δεν έχω κάτι να σου πω
Μα θέλω να 'χεις χρόνο να μ'ακούσεις
Κι ύστερα, αν θες
Πάμε μια βόλτα στην αυλή σου
Δεν έχει φεγγάρι
Κι έτσι μπορεί να γνωριστούμε
Να ξέρεις: ήρθα μόνος
