НІКОЛІ

Ты не зможаш меня не пазнаць У натоўпе бязлікіх людзей У начы з эмацыйных падзей Не трэба меня ратаваць Ты не зможаш меня разбудзіць Мы разам цяпер толькі ў сне А помніш ласкава ляталі сняжынкі і ты мне казаў Што я прыгажэйшая з іх Ніколі, ніколі я Не буду цябе шукаць Ты заўсёды ў маім сэрцы Гэта вынік нашых спраў А я для цябе ўсё даўно аддала дарэмна Сэрца аддала дарэмна Душу аддала дарэмна Ніколі, ніколі я Не буду цябе шукаць Ты заўсёды ў маім сэрцы Гэта вынік нашых спраў А я для цябе ўсё даўно аддала дарэмна Сэрца аддала дарэмна Я аддала дарэмна Ніколі, ніколі я Не буду цябе шукаць Ты заўсёды ў маім сэрцы Ніколі, ніколі я Не буду цябе шукаць Ты імкнешся заўсёды туды Дзе падаюць зоркі ў далонь Няўжо ты не бачыў агонь Жарчэйшы і шчыры, чым свет усіх зорак сусвету І дасюль не астыла цяпло Што бачыў ты ў маіх вачах У кожнага будзе свой шлях І, напэўна, мой да цябе ніколі ўжо не прывядзе Ніколі, ніколі я Не буду цябе шукаць Ты заўсёды ў маім сэрцы Гэта вынік нашых спраў А я для цябе ўсё даўно аддала дарэмна Сэрца аддала дарэмна Я аддала дарэмна Пачыйтай, пачытай: Гэта мой апошні верш для цябе, для цябе Ведаю, табе не ў першыню разгубляць сваё сэрца на рэшткі А маё цалкам тваё навечна