Asker (feat. Esin İRİS)

Kalp çelik yelek, ruh ağır tüfek Korkusuz yürek Karanlığı yakıp, zaferine dokun Kalk göğe tutun Yola devam asker Birkaç basit düşüm vardı, her gün düştüm kalktım Her gün düştüm kalktım, zindanlarda sürgün kaldım Çürüdü aklım, küstüm bahtıma küfrü bastım Kopardım prangalarımı, şarjörü doldurup dürbün taktım Güldüm tatlım, etkilemez beni süslü tavrın Üstü kaplı, pürüzlü; derin dediler mevzu, tüplü daldım Lüksün bağımlısı müşkül tayfan kültür çaldı Parlak ambalajlı fikirlerin ucuz, üstün pahalı Kapat camları, bu çalan savaş çanları Elinde gücü tutan oyun oynamaz, yazar şartları Şeytan beden bulur dünyaya iner, zaman kalmadı Melekler bile gözyaşı döker, yanar canları Ruhun tutsakken, olsa ne olacak hür bedenin İnancın için bağır, tanrın duyar gürse sesin Bense sustum kaybettiğimden beri müfrezemi Söküp attım omzumdaki tüm rütbeleri Kalp çelik yelek, ruh ağır tüfek Korkusuz yürek Karanlığı yakıp, zaferine dokun Kalk göğe tutun Yola devam asker Ofansif refleks defansım, nefretle yazdım Böyle yetiştim, lüzumsuz destek ve yardım Girerler beynine sinsice, esnekse algın Zihnim zincirsizse huzur elbette hakkım Düşlerim düz ve realist; gülpembe değil Geçmiş flu, hatıraların üstü tül perde gibi Dışım buz keser, ne kadar kükrerse içim Kendi omzuma tırmandım ben yükselmek için Gülümserim savaşırken, düşmanıma yanaşırken Benim için kara kış her mevsim, kalbim kararmışken Hayrın bile havası şer, gün geceden yavaş iner Çizilirken kara listem, bu yarı kapasitem İçimi soğutmaya yetmedi aldığım intikamlar Böyle düşünmedim batarken ruha sivri dallar Bilirim en karanlık okyanusta bile inci parlar Bu yüzden hâlâ ayaktayım, istemiyorum kirli kalmak Kalp çelik yelek, ruh ağır tüfek Korkusuz yürek Karanlığı yakıp, zaferine dokun Kalk göğe tutun Yola devam asker