Tha Anthisoume Pali (Elpida)

Περνάει η ελπίδα απ' το δρόμο κουτσαίνοντας

Μ' ένα σκισμένο από τσόχα φουστάνι

Αόριστος χρόνος, στο βλέμμα της μέλλοντας

Και κανένα να δέσουν, οι σκέψεις λιμάνι

Βαδίζει η ελπίδα σκυφτή στον πεζόδρομο

Σα να το 'σκασε μόλις απ' του Μπέκετ βιβλίο

Τα όνειρα της σε κάποιο υπόνομο

Ή σε κάποιο που έφτιαξε, χάρτινο πλοίο

Μα η ελπίδα μ' αγγίζει και μου λέει κουράγιο

Θα ανθίσουν λουλούδια, στης ψυχής το ναυάγιο

Όταν με συναντάει μου λέει κουράγιο

Θα ανθίσουμε πάλι στης ψυχής το ναυάγιο

Περνάει η ελπίδα με τσιγάρο στα χείλη

Και λυτά τα κορδόνια στα γκρι αθλητικά της

Τραγουδάει για κάποιο αυγουστιάτικο δείλι

Και έχει χάσει από χρόνια τα λογικά της

Ακουμπάει το κορμί της πάνω σε ένα φανάρι

Ζητιανεύει από αγνώστους λιγάκι συμπόνοια

Έχει βάλει για κλάμερ στα μαλλιά ένα φεγγάρι

Και σκορπά στον ορίζοντα τη φθηνή της κολώνια

Μα η ελπίδα μ' αγγίζει και μου λέει κουράγιο

Θα ανθίσουν λουλούδια, στης ψυχής το ναυάγιο

Όταν με συναντάει μου λέει κουράγιο

Θα ανθίσουμε πάλι στης ψυχής το ναυάγιο

Κι όμως η ελπίδα μ' αγγίζει και μου λέει κουράγιο

Θα ανθίσουν λουλούδια, στης ψυχής το ναυάγιο

Όταν με συναντάει μου λέει κουράγιο

Θα ανθίσουμε πάλι στης ψυχής το ναυάγιο