Αλυσίδες Στα Πόδια

Πάνε χρόνια που δε κοιμάμαι καλά

Σχολάω πρωί απ'τη δουλειά και ξεκινάω τα ποτά

Η μερική ανεξαρτησία πληρώνεται με το τίμημα

Της μισθωτής σκλαβιάς και της απόλυσης το μήνυμα

Ο γέρος μου μου'πε να προσέχω που βάζω τη τζίφρα και το πουλί μου

Μα δεν υπέγραψα ποτέ τη σύμβαση μου

Ούτε τη παραίτηση μου, ήπια την αναστολή μου

Παράγω υπεραξία για να μη ξέρω τι να κάνω στη ζωή μου

Αυτή είναι η πίκρα της γενιάς μου που ονειρεύεται το '80

Κι ας μη το ζησε ζεί τώρα τη τσόντα

Ζεί στο τώρα με προσόντα χωρίς μέλλον με φώτα

Στο σκοτάδι μόνο ζεί και μηχανεύει να σκάσει τη ρόδα

Έτσι δεν είπες ότι είναι η ζωή;

Σε μια στιγμή σου λίγο μελαγχολική, λίγο αθώα

Μήπως κι εσύ θα γίνεις ένα γρανάζι στη μηχανή;

Τουλάχιστον τα πρόβατα να'ναι ασφαλή και σώα

Πόσο μου τη σπάει που δε διαβάζεις και δε ψάχνεις

Πόσο μου τη σπάει που μου τη σπάει όλο αυτό και διασκεδάζεις

Διαβατήρια στα δόντια μα μ'αλυσίδες στα πόδια

Ο Κεμάλ μαλάκα πέθανε ήρθε η ώρα να δράσεις

Να καταφέρω να φτιάξω Άλλη Μία Ρωγμή

Στη ματαιότητα που με καταπονεί πολύ το θέλω

"Θα περάσει είναι ζωή" μου'πε ένας φίλος αισιόδοξος

Να με καταπραΰνει προσπαθεί μα εγώ υποφέρω

Στη συνταγογραφούμενη εποχή την ενοχή βαστούμε

Πιπιλάει το αυτί μου η υπομονή μα δεν αρκούμε

Πόσες Παλαιστίνες, Συρίες και Ερζεγοβίνες

Να πιστέψουμε ότι είμαστε αριθμοί μη το δεχτούμε

Σαράντα χρόνια τα τραίνα είναι σβηστά

Μα οι εργάτες παίζουν Urban Pulse στου πόντικα τα αυτιά

Από τις σήραγγες ακούγεται η φωνή της αμφισβήτησης

Της σύγκρουσης τον κρότο θ'ακούσεις από κοντά

Όσο γεμίζουν συναυλίες, καταρρέουν κοινωνίες

Δε χαίρομαι με του hip hop τη μαύρη κατάντια

Παράγοντες της τέχνης με γλιτσέ κουστωδίες

Μανιπουλάρουν συστηματικά συστημικά κομμάτια

"Κι οχι δεν είμαστε το ίδιο γιατί χώνουμε

Κι ας μοιάζουμε και εξωτερικά σα δύο σταγόνες"

Όσο μπλέκεις με του μεταμοντέρνου τους κυκεώνες

Γρονθοκοπώ μετά μανίας στο υπάρχον τους πυλώνες

Όσο ψάχνετε να βρείτε τους θεούς σας στο Σινά

Εγώ μένω πίσω να προστατέψω τρόπον τινά

Τα κεκτημένα μου που πάν' να τα βάλουν σε ζυγαριά

Βρήκα τους θεούς μου αγκαζέ στη Παύλου Μελά