กราบลาแม่ย่าปล่อย

จำใจไกลเว้น คงไม่ได้เป็น สะใภ้ของแม่

บุญลูกมีแต่ ไม่มีซึ่งวาสนา

ก่อนเคยได้รัก กับลูกชายแม่ดังชีวา

แต่แล้วต้องมา เอวังรักพังทลาย

ลูกชายแม่นั้น วันนี้เขาปันใจให้สาวอื่น

รักเคยหวานชื่น จนเกือบได้เป็นสะใภ้

ลูกเคยเทียวมา แอบเรียกแม่ย่าเอาไว้ในใจ

ต้องเป็นแม่ย่าปล่อยไป ว่าที่สะใภ้ขอลา

กราบอำลาแล้วแม่ย่าปล่อย

บุญลูกมีน้อย ไม่พออยู่ร่วมชายคา

อยากมารับใช้ เป็นลูกสะใภ้ อยู่ใกล้แม่ย่า

เมื่อบุญที่ลูกทำมา ไม่พอต้องขอลาไกล

รู้ดีแม่รัก แต่ว่าลูกชายแม่ไม่คงมั่น

เขาฉีกสาบาน สัญญาแล้วลาหนีไกล

มาถึงวันนี้ คงมีว่าที่ สะใภ้คนใหม่

มาฝากแม่แล้วใช่ไหม ลูกชายแม่แฟนมากมี

ลูกชายไม่รัก แม่รักก็พอ ไม่ขออ้อนอ่อย

เป็นแม่ย่าปล่อย ก็พอแล้วในชาตินี้

สิ้นวาสนา ลูกขอลาแม่ไปโดยดี

ขอบคุณในความปรานี ชาตินี้ลูกบุญไม่พอ

(ลำ) มาขอส่งคืนคำย่า มาขอนี่ส่งคืนคำย่า

ฝากอำลา ลูกชายย่าปล่อย ทั้งที่ใจ ยังคึดนำจ้อย จ้อย

บุญน้อยซอยบ่ไหว เพราะลูกชายแม่ใจไม่นิ่ง

มีผู้หญิงใหม่มาแทนที่ ขอลาทีละว่าที่แม่ย่า

ยกมือวันทาขอลาแล้ว ยกมือวันทา กราบลา...แล้ว