Clawdd Eithin

Mi ges fy ngeni mewn clawdd eithin,

Ac am eiliad, fi oedd Llŷn,

Dim ond am ennyd, rhyw bryd cyn hyn,

Ro'n i'n ysgeintiad glas a melyn.

Clyw 'mhlentyndod hyd y caeau,

A chlyw 'mhen-blwydd i yn yr ha',

Clyw rhyw oes pan o'n i yna,

Yn dân yn y brynia',

Yn dân ddiwedd ha'.

Wn i ddim pam mod i'n teimlo fel hyn,

A finna'n amau bod y byd 'na wedi mynd,

Wn i ddim pam mod i'n teimlo fel hyn.

Mae'r plu yn heidio ynof i heno,

A'u hofnau'n hefru trwy fy llaw,

Yn codi 'mraich tra 'mod i'n cysgu,

A'n danfon fy nghorff i draw dros y bae.

A wnest ti ymestyn tuag ataf,

Ynteu ai ond y gwynt a drodd rhyw dro?

A'm rhoi ar ddamwain yn dy freichiau,

A'm gadael i yna, hyd byth ar ben dy lôn.

Wn i ddim pam mod i'n teimlo fel hyn,

A finna'n amau bod y byd 'na wedi mynd,

Wn i ddim pam mod i'n teimlo fel hyn.

Fel rhyw beth wedi'i adael ar ei hanner,

Rhyw beth a dorrodd yn dy law,

Rhyw beth wedi'i adael ar ei hanner.

Wn i ddim pam mod i'n teimlo fel hyn,

A finna'n amau bod y byd 'na wedi mynd,

Wn i ddim pam mod i'n teimlo fel hyn.