Kredity
Texty
ستا دیدار جانان مدینی
پخوا به د م
لګرتیا لپاره،
یوازې دوه ګوتې
سره یو ځا
ی کول کافي وو…
نن که څه ه
م خلک یو بل
ته غاړې ورکوي،
خو زړونه یې له ریا ا
و منافقت ډک دي
دومره نا توانه او
بې ځانه نه وو
دنیا په لاس کې ر
ا نیولی شو خو
بیا مو هم زړه تنګو
ن را کم نشولو
د ژوند له دوم
ره امکاناتو سره
چیرته ارام له
مونږه غم نشولو
منم چې ژوند د زغم په
زور کیږي خو
ځینې وخت ستړی شي
له ژونده سړی
کله مې دې حد ته را ورسوي
چې هیڅ بیان د
هغه حال نشمه
له ډیره درده کړم
خاموشه چیغې
د اوښکو ډنډ د زړ
ه دننه جوړ کم
او داسې ووایم
په وچه مرۍ
نور به له ستړو هیل
و لاس واخلمه
نور به له ستړو ه
یلو لاس واخلمه!
Written by: Hikmat Khan, Hikmat jan
