Δεν ξανά βόσκω άλλες βοβάλες
Δε θέλω μήτε να τις δω
Με μπίζνες ίμπλεξα μεγάλες και στην Αθήνα κατοικώ
Εδώ ό,τι θέλεις κάνεις και κανένα δε ρουτάς
Στου χουριό για να φιλήσεις, νιώθεις σαν κλεφτοκουτάς
Στου σπιτ' στου Κακοσάλεσ' δε ματαξαναγυρνώ
Στάνες και βοβάλες να γίνουν όλα ρημαδιό
Με πωλήσαν παραμύθι, θα τα βρω μπαστούνια δήθεν
Παραλίγο να πιστέψω τον κομπάρο τον ξεφτίλα
Ξένοιασα απ' τους μπιλάδες, του χωριού τα προυξενιά
Τώρα μ' όποιαν θέλω μένου κι αν δε θέλω λεω γεια
Με κουμπίνες και τερτίπια κονομάω ποσουστά
Και θα πάρω πέντε σπίτια στην Ακρόπολη μπροστά
Στου σπιτ' στο Κακοσάλεσ' δε ματαξαναγυρνώ
Στάνες και βοβάλες να γίνουν ολα ρημαδιό
Με πωλήσαν παραμύθι, θα τα βρω μπαστούνια δήθεν
Παραλίγο να πιστέψω τον κομπάρο τον ξεφτίλα
Τα σκουπίδια στα σακούλια μο μυρίζουν γιασιμιά
Κι του νέφους στην Ομόνοια μια κουλόνια γαλλιακιά
Πέταξα και του ταγάρι, μη μας πάρουνε χαμπάρ'
Και ούλα του χωριού τα βίτσα, πετραγιάσκα και τη γκλίτσα
Στου σπιτ' στο Κακοσάλεσ' δε ματαξαναγυρνώ
Στάνες και βοβάλες να γένουν όλα ρημαδιό
Με πωλήσαν παραμύθι, θα τα βρω μπαστούνια δήθεν
Παραλίγο να πιστέψω τον κομπάρο τον ξεφτίλα
