Bir Gönül Efsanesi

Eyvah yine yalnız kaldım Sahilde boş sandal gibi İşte yine akşam oldu Hasret gibi efkar gibi Bağrımda bir ateş yanar Kulağımda pınar sesi Hasret dolu bir sevda bu Bu bir gönül efsanesi Sessiz garip rüzgarlar var Bir fırtına olur bazen Ölümsüz bir şarkı gibi Garip martıların sesi Eyvah yine yalnız kaldım Sahilde boş sandal gibi İşte yine akşam oldu Hasret gibi efkar gibi Eyvah yine yalnız kaldım Sahilde boş sandal gibi İşte yine akşam oldu Hasret gibi efkar gibi Ne bahar gördüm ne yazı Ne güneşin batışını Ne yağmuru dinliyorum Ne de sevda şarkısını İçimde bir kararsızlık Dünyam sanki hep karanlık Sensizlik bir ölüm gibi Bundan kötü sevdasızlık Eyvah yine yalnız kaldım Sahilde boş sandal gibi İşte yine akşam oldu Hasret gibi efkar gibi Eyvah yine yalnız kaldım Sahilde boş sandal gibi İşte yine akşam oldu Hasret gibi efkar gibi