Имшаб Ман Мемирам

Иншаб ман аз зебои ту мемирам, Хаётамро ба ту мебахшам, хаёти шикастамро. Пештар дар ишки афсонави бовар доштам, Хозир аз гамаш мемирам. Ин хаёти фони бе ту маъни надорад, Шабхои торик дурахши ситорахоро мебинам. Аз ситорахои чиловар ёрамро мепурсам, Танхо мондам бо дили шикаста. Дар ин дунё дигар токат надорам, Ишки афсонави дар дилам сухт хокисар шуд. Дили гамхонаам рафт аз хонааш, Дар ин руи ман ба гарй аз гам чизе намонд. Аз гамии ишки торик мемирам, Аз чашмонам ашк мерезад, бори охир дустад медорам. Хаёти бегамамро сузонди, ваъдахои зиёд додиву аз хотир бароварди. Ту дигар касро дуст доштиву, маро дар олами афсона танхо бимонди. Шабхои дароз мегузарад ман ба ёди ту мемирам, Дар осмон хамрохи фариштагонам. Шояд дар бихишт афтаму ёрамро ончо ёбам, Боз бо дили хаставу порагашта зиндаги мекунам. Суратро мегираму ёри бевафорор ба ёд меорам, Ин шаби торик охирин бор зиндаги мекунам ва ин шабро ба ту мебахшам!