Gdy wróce do Irlandii swej (feat. Kuba Badach)

Gdy wrócę do Irlandii swej, W ten najważniejszy dzień, Usłyszę od dziewczyny mej, Że ciągle kocha mnie. I pójdę z Nią przez morza łąk, Gdzie wiernie czekał nas Miłości dom i stary klon, Bo czas, już czas. Nad nami tęczy Bożej łuk, Rozwinie się jak dach. W błękicie tu, Wśród kwiatów lnu, Położę Cię na wznak. I będzie nam Pod tęczą tam, Jak zawsze miało być. Będziemy tak, przez tysiąc lat, Z jednego źródła pić. I czego jeszcze mogę chcieć, Gdy przy mnie naga śpisz, A ja twe sny wciąż kocham I śnię tako, jak Ty śnisz. Nie trzeba mi bogatych dni, Mam najpiękniejszy sen! Bo nie chce nic, jak tylko żyć, W ramionach trzymać Cię! Gdy wrócę do Irlandii swej, W tej najpiękniejszy dzień, Usłyszę od dziewczyny mej, Że ciągle kocha mnie. I pójdę z Nią przez morza łąk, Gdzie wiernie czekał nas: Miłości dom i stary klon, Bo czas, już czas, już czas...