บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่มีเนื้อเย็นเฮาบ่เป็นอันหยัง

เฮาบ่มีสตางค์มันซิยิ้มบ่ออก

อดความรักบ่ตาย บ่ร้าย เหมือนดังอดข้าว

มีข้าวสารมีถ่านมีเตา ใครนินทาด่าว่าหมู่เฮา

เขาบ่สงสารเรา ก็บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่มีเก๋งนั่งรถหยังก็บ่มี

สองขายังดีก็สิเดินได้ดอก

เดินย่ำต๊อกบ่ตาย บ่ร้าย เหมือนนอนตากยุง

มีที่นอนมีหมอนมีมุ้ง มีผ้าห่มกันลมกันยุง

บ่ได้ควงสาวกรุง ก็บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บีมีเก๋งนั่งรถหยังก็บ่มี

สองขายังดีก็สิเดินได้ดอก

เดินย่ำต๊อกบ่ตาย บ่ร้าย เหมือนนอนตากยุง

มีที่นอนมีหมอนมีมุ้ง มีผ้าห่มกันลมกันยุง

บ่ได้ควงสาวกรุง ก็บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก