ยอมโง่

กาลเวลาจะผันเปลี่ยน แต่ใจน้องบ่เปลี่ยนผัน ทั้งที่ฮู้ว่าอ้ายตั๋วกันตลอดมา อยากบ่อยากน้องกะสิกิน สิยอมทนกินน้ำตา ฮู้โตว่าบ่มีค่า กะสิยอมปึก เพื่อรักษาเวลาฮักเฮา

*น้องยังตัดใจบ่ได้ เพราะยังฮักไผบ่เป็น น้องยังตัดใจบ่ได้ เพราะยังฮักไผบ่เป็นที่น้องเห็นโลดเป็นตาหน่าย ละที่น้องเห็นโลดเป็นตาหน่าย รู้ดีว่าอ้ายหลายใจ คบไปฮักไปบ่หยุด รู้ดีว่าอ้ายหลายใจ คบไปฮักไปบ่หยุด บ่หยุดตรงที่น้องคนเดียว ละบ่หยุดตรงที่น้องคนเดียว เหลียวเห็นแล้วแนวคนบ่ซื่อแชทไลน์ขี้ดื้อหาสาวนั้นบ่เซาน้องกะเฝ้าคองอยู่คือกันยังรอวันอ้ายอ่วยมาทางน้อง คนเขาฮ้องว่าน้องปึกบ่ป่อง ว่าอ้ายเด้อบ่มีเพียงแต่น้องในสี่ห้องหัวใจ ถ้ารู้มากไปกลัวใจอ้ายเปลี่ยน จึงอยากขีดเขียนเฮียนฮักต่อขอได้ไหม ต่อเวลาฮักเฮาให้ยาวไกล บ่อยากให้สัมพันธ์นั้นจบลง จุดประสงค์ที่ยังคงตรงต่ออ้าย พอให้ใจหายซึมลืมความเหงา ไผสิว่าน้องนี้เป็นคนเขลา เบาปัญญาหาเอาคนมีเจ้าของ เป็นรองน้องเห็นเบิดแล้ว เป็นรองน้องเห็นเบิดแล้ว อยู่หางแถวกะยอมย้อนว่าฮักขอปักหลักฮักแล้วแมนฮู้ว่าเป็นชู้กะบ่ถอย น้องยังคอยคอยวันอ้ายมา ถึงน้ำตาสิไหลรินบ่เซา ยามอ้ายเหงาน้องกะยังมีค่า ต่อเวลาให้หัวใจคนโง่ สิยอมปึก ยอมโง่ ขอแค่ได้..ฮัก..