ลำพันชาด

พริ้วลมไผ่พัดต้อง นกเขาร้องขันคู ค่ำคืนนี้เงียบหาย

เสียงลมฝนพัดตรึง กบเขียดร้องระงม ใครกันหนอบอกให้คอย

แสงตะเกียงดวงน้อย ฟ้าค่ำมืดลงแล้ว เรือลำน้อยหาปลา

ลมชำแรกหวีดหวิว พลิ้วเพลงขลุ่ยเว้าหวาน บอกตำนานครั้งก่อน

ทอดตัวล้มลงนอน สะท้อนหัวใจเงียบเหงา แพสะดุ้งคอยย้ำเตือน

หมู่ปลาว่ายชำแหรก แหวกว่ายเวียนแข่งขัน สืบชีวิตพงศ์เผ่าพันธุ์

ทำนั้นทำเพื่ออยู่ อยู่เพื่อสู้ต่อไป ไปฉันยังต้องไปให้ไกล

คิดคำนึงถึงอยู่ สู้มาเคียงบ่าร่วมแรง แรมรายทางกลางห่าฝน

ทนทุกข์ร่วมทุกทน ทนเจ้าจงอดทน คือคนดีที่คนต้องการ

ลำไผ่ทอประสาน เป็นแพทวนกระแส กุดหลงพะวงห่วงหา

ข้าวไม่มีจะกิน แผ่นดินไม่มีให้อยู่ ไฟเมืองลามลุกไหม้

เสียงพิณโตดติตง ค่ำลงแล้วเจ้าเอ๋ย เรื่อลำน้อยหาปลา

เสียงแคนแตรแล่นแตร แพไม้ไผ่ทนง ส่งดวงใจถึงคนเฝ้าคอย

ปลายังคงว่ายวน คนยังคงว่ายเวียน เพียรหยัดยืนสู่ต่อไป