ธรรมดา

อย่ากังวล อย่าไปแคร์ ไปสน คำคนอื่นเลย

ใครจะพูดอีกเป็นร้อยพันคำเอื้อนเอ่ย อย่าใส่ใจ

ความงดงาม ดั่งต้องการ ที่แท้ แล้วใคร กำหนดไว้

ไม่เป็นไร จะยังไง โปรดจงมั่นใจ ในตัวเอง

ไม่เหมือนใคร ไม่แปลว่าผิด อย่าคิดสิ่งใดให้มากความ

ความจริงทุกคนต่างสวยงาม แตกต่างแบบที่เป็น

ลองมองขึ้นไปบนฟ้า ฟ้าก็สวยแบบฟ้า เปลี่ยนมาตามฤดูกาล

มองฝูงนกตัวน้อย ที่ลอยบินวนอยู่นาน ก็ต่างมีความหลากหลาย

ความงดงามของต้นไม้หลากสายพันธ์ ดอกไม้งามหลากสีสัน

ความแตกต่างนั้น มันเรื่องธรรมดา

แม้ไม่เป็น อย่างที่ใคร คาดหวัง ช่างมันปล่อยไป

ความสวยงาม เธอเก็บไว้ อยู่ในหัวใจ ก็เกินพอ

ความสมบูรณ์ นั้นไม่มีจริง ทุกสิ่งล้วนแต่แต่งเติม

ชีวิตใช้ไปให้เพลิดเพลิน จะไปแคร์อะไร