บักทอง

โอ้ยน้อออ. บักทองเอ้ย โอ้ววววว

บัดนี้สิเว่าถึงละนิทานก่อม ตั้งแต่คราวพุทธกาน

เป็นเรื่องจริงอิงตำนาน อีสานเฮา ดอกพื้นบ้าน

เป็นเรื่องของบักทอง เป็นเรื่องของบักทองฆ่าแม่

ซั่นแหล่ว โอะๆๆๆโอ้ยย บักทองจูงควายตู้ไปแต่เช้า

เพิ่นสิฟ้าวไปไถนา บอกอีแม่ไห่ฟ้าวมา.

เอากับข้าวดอกมาส่ง ไถนาอยู่ผู้เดียว

ไถนาแดดกะฮ่อนกูหิวข้าว เพิ่นจ่ม

โอะๆๆๆโอ้ย แม่ฟ้าวย่านลูกบ่ได้กินข้าว

ผัดเอาก่องข้าวน้อยมา

ลูกเพิ่นเห็นผลัดด่าว่าเอามาน้อยแท้

เอามาน้อยตายแท้ เอามาน้อยตายแท้

สำพอ บ่คู่แข่วเพิ่น โอะๆๆๆโอ้ย

บักทองมันจับแหกควายขึ้นมา

ฟาดใส่ขมับแม่มัน ย้อนเพิ่นหิวข้าวจนว่ามือสั่น

โอ้ยยยยย บักทองมันฆ่าแม่มันตาย

ส่างมาใจฮ่ายแท้บักชาติซั่ว

เลี้ยงมาจนใหญ่ ฆ่าแม่ตาย จะแม่นซั่ว

บักทองฆ่าแม่เจ้าของตาย กินข้าวจนอิ่ม

ฮอดบ่หมดพอติบ งวกไปเบิ่งแม่

พลั้นบ่หายใจ ฮ่องไห่จนว่า

บอกอีแม่ตื่นๆขึ้นมาใหม่ สุดท้ายสายไปแล้ว โอ้วววววว

บักทองมันจับแหกควายขึ้นมา

ฟาดใส่ขมับแม่มันย้อนเพิ่นหิวข้าวจนว่ามือสั้น

โอ้ๆๆๆบักทองมันฆ่าแม่มันตาย

ส่างมาใจฮ้ายแท้บักชาติชั่ว.

เลี้ยงมาจนใหญ่ฆ่าแม่ตายจะแม่นซั่ว

บักทองฆ่าแม่เจ้าของตาย กินข้าวจนอิ่มฮอดบ่พอติบ

งวกไปเบิ่งแม่พลั้นบ่หายใจ

ฮ่องไห่จนว่าบอกอีแม่ตื่นๆขึ้นมาใหม่

สุดท้ายสายไปแล้ว โอ้ววว โอะๆๆๆๆ บักทองฆ่าแม่.....