Analog

Słuchajcie to jest mój ulubiony numer na naszych koncertach

Mój ulubiony numer z naszej ostatniej płyty

Mam nadzieję, że będziecie z nami teraz

Bladoróżowy błysk rozrywa nam powieki ciszą

Ci co kiedyś nas słuchali pewnie dawno mnie nie słyszą

Wiszą nad dachami naszych domów kłęby dymu, ognia, wiary

Zbyt młody, by przestać teraz, by zaczynać - za stary

Upada noc pod naszymi nogami, chodniki pękają

Gdy miażdży nas świt

Nie mam dziś nic poza nią, i za nią mogę iść, i iść, i...

Gdy niedowidzę celu jak przede mną wielu, co niewielu wie

Szepcze na ucho mi czeluść o wszystkim, co wokół tak piękne i złe

Odbijam się od ścian i bram jak latarni światło

Brałem tu najgłębsze wdechy na sekundę przed tym

Zanim puste ulice gasną

A miasto zmienia się w dom

Dom, za którym tak rzadko już tęsknię

Starczy mi kilka sekund dawnego życia

By zapomnieć kim teraz jestem

Chwyć mnie za ręce

Wciągnij mnie głębiej

Nie chcę wiedzieć

Skąd przyszedłem, czemu dziś

Miasto tak pięknie

Gaśnie z tym co we mnie

Nie wiem po co

Nie wiem dokąd miałbym iść

Sam wypadam sobie z rąk

Nie wiem czemu tu jestem i z nią

Z każdej ze stron po mnie sięga

Ginę w momentach, pochłania mnie toń

Tak bardzo nie chciałem pamiętać

Barw tego miejsca, oddechów płytkich

Najbrzydszy z pięknych świtów

Poddałem się temu tak samo jak wszyscy

Czuję iskry tętnic gdy nade mną klęczy i przeszywa wzrokiem

I boje się wdechu i następnych sekund

Zamiast tego, co przyjdzie po mnie potem

Kocham upadać

Świat na nogi mnie stawia, prowadzi w te chwile

Starczy mi kilka sekund nowego życia

By tęsknić za tym, kim byłem

Chwyć mnie za ręce

Wciągnij mnie głębiej

Nie chcę wiedzieć

Skąd przyszedłem, czemu dziś

Miasto tak pięknie

Gaśnie z tym co we mnie

Nie wiem po co

Nie wiem dokąd miałbym iść

Bladoróżowy błysk rozrywa nam powieki ciszą

Ci co kiedyś mnie słuchali pewnie dawno mnie nie słyszą

Wiszą nad dachami naszych domów kłęby dymu, ognia, wiary

Chwyć mnie za ręce

Wciągnij mnie głębiej

Nie chcę wiedzieć

Skąd przyszedłem, czemu dziś

Miasto tak pięknie

Gaśnie z tym co we mnie

Nie wiem po co

Nie wiem dokąd miałbym iść

Miasto tak pięknie

Gaśnie z tym co we mnie