Mahe Mah

جز تو کی بذر عشقو تو دلم کاشت؟

همیشه رازمو نگه داشت

بدیمو دید چشاشو بست

درای بسته رو شکست

کی بیشتر از خودم دوسم داشت؟

جز تو کی شونه‌هاش پناه من شد؟

تو سختی تکیه گاه من شد

تو شب دلشوره‌ی راه

تو نیمه‌ی تاریک ماه

کی جز تو ماه ماه من شد؟

ای عشق من

تو مثل معجزه رسیدی

توی شبای نا امیدی

که راهو گم نکرده باشم

ای عشق من

من خودمو به تو سپردم

تا هر کجا زمین که خوردم

تو دستمو بگیری پاشم

تموم دلخوشیم تویی

امید زندگیم تویی

تو لحظه‌های بی‌قراری

تو بدترین شرایطم

شدی شریک خلوتم

چه خوبه که هوامو داری

دلیل حال خوبمی

طلوع بی غروبمی

کنار تو پر از غرورم

اگه رو کوه شونه‌هام

نباشه دست تو مدام

نمی‌رسه به غصه، زورم

ای عشق من

تو مثل معجزه رسیدی

توی شبای نا امیدی

که راهو گم نکرده باشم

ای عشق من

من خودمو به تو سپردم

تا هر کجا زمین که خوردم

تو دستمو بگیری پاشم