Kaybettin, Pt. 1

Küçükken bir aşk vardı sen o aşkı hiç beceremedin ki

Bir filim gibiydik bu filimin yönetmeni bendim aslında

Ne yazık ben hep gidenleri sevdim bu hayatta bu masalda seninle kurduğumuz hayaller başkasıyla talan oldu benim bu genç ömrüm sana artık yalan oldu bazı vedalar sevgisizlikten değil

Çaresizlikten bazı umutlara ağır gelir içindeki yanan kor ateşle seninle başlayan sabahlara uyanmak zor gelir ben kötü günümde seni tanıdım yalanların bana ağır gelir gülüm gülüm

Derdi bu adam sana yağmurlar yağıyor şehrimize nankör kader yine vurur bize sillesini bir sokak lambasında kaybettim geçen giden yıllarımı çocukluğumu sorma belalarla bitirdim o yüzden herkese dargın bu benim gönlüm bir kahvenin 40 yılda kaldı hatrıı aşk olan inancımı kaybettim ben bu masada içinde yanan kor ateşle söylenecek çok şeyim olsada anlatacak bir gücüm yok artık benim aramıza soktuğun bu rüzgarları günden güne beni savurdu

Yerden yere sen eskiden iyi birisiydin ne oldu da birden değiştin birden bire onca derdin arasında çok güldüğüm kadarıyla benim hep ne olduysa bak bu içimde oldu dost vefayı yar sevdayı bilmez oldu kaçıncı küllüklerim sabaha kadar doldu uykularımı bölenlerle ben ekmeğimi bölüştüm bak bu sofrada gönlümüze yara olan değil de aynı oldu için yine bir isyanın bir kitabına yazdı kalemimiz yıllarımız geçti gitti de hiç yokmuş haberimiz nasıl mutlu olmaz deli gibi sevenler bu sefer ağlamıyorum anlattım herşey den son olup biteceksin seni başkası sevsin sevsin kahretsin vicdan azabından öleceksin gönül koydum herkese bu gönlümü bir mezara çevirdi bak bu yalan insanlar ben göz yaşlarımla boğluyorum her gece bir geçen giden hayatım nehir gibi aktı bu yaşlar bana aşktan bahsetmeyin içimi dökersem bu aşka kaybettim bu günler çıkar