Беларусь синеокая

Узнімі павекі, сінявокая. Бачыш, колькі ў Свіслачы агнёў?

Гэта Мінск з расчыненымі вокнамі

Вечарам на бераг узышоў.

Белая ад поўні Беларусь,

Сіняя ад знічак Беларусь...

Не магу пражыць я без твайго цяпла І таму хачу, каб ты была счастлівай.

Ты квітней, як свята мая Беларусь, Белая ад поўні Беларусь.

Мілая, паслухай голас горада,

Гукі старажытных камяніц.

Іх жыццё, вялікае і гордае,

Высветлена полымем байніц.

Як там сёння хораша над Свіслаччу Марыць пра каханне і жыццё. Хай нам шлях далёкі будзе вызначан Плошчадью, дзе вечнасці касцёр.