Bu Zindan Bu Kırgın Bu Can

Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı Gördüler yedi cihan İn, cin, Kaf Dağı'nın ardındakiler Kıtlık da kıran da olsa Gördüler analar neler doğurur Aman aman hey... Dünyalar vardır elvan Bir su damlasında, bir kıl ucunda Meyvalar vardır, meyvalar Ağacı, omcası yok Sana vurgun, sana dost Beride Kabil'in murdar baltası Ve kan değirmenleri Kader kahpesi Beride borazancıları o puşt ölümün Hazır zil zurna keyfinden Hazır ırzını vermeğe Yiğitler vuruldukça Timsah kısmı çünkü yavrusunu yer Akarsu duruldukça Cadı, yalan hamurunu dağ dağ yoğurur Aman aman hey... Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı Macera değil Yaşamak, sade "yaşamak" Yosun, solucan harcıdır Öyle açar ki murat Susuz, güneşsiz de kalsa, koparılsa da Şavkı, bulut güllerinden daha bir suna Ve daha burcu burcudur Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı Macera değil Sardığım toprağımın altın sabrıdır O sert, erkek hüznüdür lahza başında Cigara değil Ve sevgilim uykusunda bağrır Aman aman hey... Meltemin bir tadı, ustura ağzı Biri, kız memesi, tılsım Yağmurun bir damlası süzülmüş küfür Bir damlası, aşk Senin uykuların hayın Düşlerin kardeş Duyar mısın, anlayıp sızlar mısın ki? Gece, samanyollarında rüzgâr çıkıncaya dek Mısralarım kardeş kardeş çağırır Aman aman hey... Serabın bir sonu vardır Ufkun, sıradağın sonu Uçarın kaçarın bir sonu vardır Senin sonun yok Mandaların, kavakların pazarı olur Senin pazarın olamaz Sensiz nar çatlamaz, bebek ı demez Beni böyle şair, divane etmez Kızımın çatal göğsü Senin yüzün suyu hürmetinedir Buğdalara, cevizlere yürüyen Kara toprağın ak sütü... Bir bilsen kimlere tasa, kedersin Anlar mısın, şaşırıp ağlar mısın ki? Bir bilsen kardeşlerim ne can çocuklar Ve bilsen nasıl vurur beni bu duvar Akşam akşam kara sevdam ağarır Aman aman hey...