ลางสังหรณ์ (The Sign)

อดีตชาติผ่านพ้นยังวนเวียน

ถูกขีดเขียนความคิดถึงบนผืนฟ้า

ความหลังยังแหวกว่ายในธารา

หลับตายังฝันเห็นเหมือนเป็นลาง

หลับตายิ่งเห็นยิ่งชัดเจน

ความลับที่ยังฝังอยู่ในใจ

ความทรมาณความรักและความตาย

ช่างคล้ายเมื่อวานที่ผ่านพ้น

ฝันที่เหมือนว่ามันจะเป็นความจริง

ทุกสิ่งที่เหมือนวนเวียนอยู่กับวันวาน

เหมือนฉันนั้นเดินอยู่บนเส้นทาง

ที่ถูกกำหนดเอาไว้

ฉันนั้นเชื่อในลางสังหรณ์ มันคือลางสังหรณ์

นำทางให้พบเจอ ให้รู้ความจริง

นั้นเป็นดั่งลางสังหรณ์ มันคือลางสังหรณ์

อดีตและอนาคต ปรากฏให้ฉันได้รู้ความจริง

ลางสังหรณ์

กี่ชาติกี่ภพยังชัดเจน

บาดแผลที่ยังไม่จางไป

ในความผูกพันความรักในจิตใจ

ช่างคล้ายเมื่อวานที่ผ่านพ้น

ฝันที่เหมือนว่ามันจะเป็นความจริง

ทุกสิ่งที่เหมือนวนเวียนอยู่กับวันวาน

เหมือนฉันนั้นเดินอยู่บนเส้นทาง

ที่ถูกกำหนดเอาไว้

ฉันนั้นเชื่อในลางสังหรณ์ มันคือลางสังหรณ์

นำทางให้พบเจอ ให้รู้ความจริง

นั้นเป็นดั่งลางสังหรณ์ มันคือลางสังหรณ์

อดีตและอนาคต ปรากฏให้ฉันได้รู้ความจริง

ลางสังหรณ์

อดีตชาติ วาดลิขิต จิตมาพบ

เจอประสบ คนคุ้นตา แต่หนไหน

ลางสังหรณ์ ดึงฟ้า ที่แสนไกล

มาบรรจบ ผืนน้ำใหญ่ ให้ใกล้กัน

รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ คืนกลับคนสู่เดรัจฉาน

พันธนาการ รักดนบันดาล อดีตกาล สู่ปัจจุบัน

ดังมาลัยงาม ร้อยเรียงบนพาน

จนเกสรจากดวงตาที่เห็นได้เบ่งได้บาน

วันที่เธอและฉันได้พบกัน

วันที่แผ่นฟ้า จรดผิวน้ำ

ตราบจนนิรันดร์

ฉันนั้นเชื่อในลางสังหรณ์ มันคือลางสังหรณ์

นำทางให้พบเจอ ให้รู้ความจริง

นั้นเป็นดั่งลางสังหรณ์ มันคือลางสังหรณ์

อดีตและอนาคต ปรากฏให้ฉันได้รู้ความจริง

ลางสังหรณ์