អាមោឃ

1

ស្មានមិនដល់សោះ មនុស្សដែលខ្ញុំស្មោះ

បែក្បត់សាវា លង់និងទីក្រុងភ្លេចស្រែចម្ការ

លង់លុយដុល្លា វក់ភ្លើងរាត្រី

ភ្លេចនង្គ័លស្រែ

ដែលបងធ្លាប់តែភ្ជួររាស់អោយស្រី

ឃើញគោច្រឡំក្របី

មិននឹកស្មានស្រីវង្វេងលឿនម្លឹង

2

អូនអួតប្រាប់គេ សាច់អូនលាបឡេតម្លៃរាប់រយ

សំណាបលែងដក ស្រែលែងស្ទូងហើយ

មិនសាកសមឡើយនិងអូនអ្នកក្រុង

លុយចាយពេញដៃ មានអ្នកទំនុកបម្រុង

សរសើរសង្សារទីក្រុង

ពេលឃើញមុខបងអូនងាកមុខចេញ

3

ឱ អាមោឃអើយ ល្មមដឹងខ្លួនហើយ

នៅភ្លើដល់ណា សូម្បីសង្សារ

ខ្លួនឯងក៍គេមិនស្គាល់

កុំប្រឹងធ្វើថោកទោះស្មោះដល់ងាប់ក៍មិនបានផល

ញញឹមព្រមទទួលស្គាល់

ធ្វើចិតរៀនបំភ្លេចគេ….

ភ្លេង——3ចប់