นางฟ้าคนเดิม

ดอกไม้ถึงมีกลิ่นหอมเพียงใด

ไม่ช้าก็ร่วงโรย เหี่ยวเฉาไม่เหลือกลิ่นเอาไว้

ผิดกับรักเธอ ไม่เคยเฉากลิ่นยิ่งหอมยวนใจ

สัมผัสรักเธอ อิ่มเอมใจ

วันนี้ก็เหมือนวันที่ฉันเจอเธอ

รอยยิ้มเมื่อแรกเจอ ความรักเธอไม่ต่างจากวันนั้น

เธออยู่ข้างกาย ร่วมความเหงาร่วมสุขทุกคืนวัน

ตัวฉันโชดดีได้มีเธอ

ขอบคุณที่รักและห่วง ห่วงใยอยู่เสมอ

อาจทำให้เธอเหน็ดเหนื่อย แต่เธอไม่เคยจากฉันไป

มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน

ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่

อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ

ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย นางฟ้าคนเดิมของฉัน

อย่างฉันก็เหมือนคนไม่เหลืออะไร

ไม่พร้อมเท่ากับใคร สุดท้ายเธอเลือกอยู่กับฉัน

สิ่งสำคัญนั่นคือรัก เธอให้ฉันมานาน

ไม่คิดต้องการสิ่งใดใด

ขอบคุณที่รักและห่วง ห่วงใยอยู่เสมอ

อาจทำให้เธอเหน็ดเหนื่อย แต่เธอไม่เคยจากฉันไป

มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน

ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่

อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ

ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย นางฟ้าคนเดิมของฉัน

ไม่มีสิ่งใดสำคัญเท่ากับเธอ

หากปราศจากรักเธอ จะอยู่อย่างไร

มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน

ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่

อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ

ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย นางฟ้าคนเดิมของฉัน