ពេលមេឃស្រទំ

ពេលមេឃស្រទំ អូនយំស្រណោះ ដួងចិត្តអឺក្រៀមក្រោះ អស់ហើយ សេចក្តីសង្ឃឹម ព្រិលអស់កែវភ្នែក ដូចភ្លៀងរលឹម ចន្ទក៏លែងញញឹម ដូចគ្រាដើមទៀតហើយ ចន្ទអើយដឹងទេ តើមកពីអ្វី បានជាអឺរូបស្រី បីដូចជាទូកគ្មានត្រើយ កាលអូនសួរបង បងក៏មិនឆ្លើយ គ្មានអ្នកណា មួយឡើយ អាចឆ្លើយនឹង អូនបាន ដួងចិត្តហ្មងសៅ រស់នៅកំព្រា ស្នេហាឥតមាន ជម្រកគ្មានឋាន ស្រវា ចាំអ្វីក៏ចាំមិនបាន ឃើញ អ្វីៗ ក៏ជាការស្មាន ក្នុងឋាន ដែលគ្មានរស្មី ដឹងហើយថាអូន ជាស្រីអភ័ព្វ រស់សម្រាប់ស្លាប់ ដោយចិត្ត ដែលឥតប្រណី ឋានសួគ៌ងងឹត ឋានចិត្តអប្រីយ៍ ឋានស្នេហ៍អវចីយ៍ សម្រាប់ស្រីដូចខ្ញុំ ដឹងហើយថាអូន ជាស្រីអភ័ព្វ រស់សម្រាប់ស្លាប់ ដោយចិត្ត ដែលឥតប្រណី ឋានសួគ៌ងងឹត ឋានចិត្តអប្រីយ៍ ឋានស្នេហ៍អវចីយ៍ សម្រាប់ស្រីដូចខ្ញុំ