داغ عشق

ز داغ عشق تو خون شد دل چو لاله‌ی من

فغان که در دل تو ره نیافت ناله‌ی من

مرا چو ابر بهاری به گریه آر و بخند

که آبروی تو ای گل بود ز ژاله‌ی من

شراب خون دلم می‌خوری و نوشت باد

دگر به سنگ چرا می‌زنی پیاله‌ی من

چو بشنوی غزل سایه چنگ و نی بشکن

که نیست ساز تو را زهره سوز ناله‌ی من

سایه