La Bohème

Dit gaat over een tijd

Een lang vervlogen tijd

Ik ben het niet vergeten

Als beginnend kunstenaar

De verf zat vaak tot aan mijn haar

De koude zolderkamer

Met een bed en tafel, twee kapotte stoelen

Het was kortom geen weelde

Maar het was wel de plek

Waar we onze liefde deelden

La Bohème, la Bohème

We waren jong, we hadden tijd in overvloed

La Bohème, la Bohème

Het was voor eeuwig, voor altijd

Het was voorgoed

Jij poseerde voor mij

Vaak tot diep in de nacht

Jij gaf mij inspiratie

De liefde tussen jou en mij

Besloten in een schilderij

Als ik mij concentreerde

Op jouw naakte lichaam

Rondingen en lijnen

Voelde ik hoe jouw lippen

Vochtig sensueel verdronken in de mijne

La Bohème, la Bohème

We waren jong, we hadden tijd in overvloed

La Bohème, la Bohème

Het was voor eeuwig, voor altijd

Het was voorgoed

We leefden met de dag

Het was soms een hard gelag

Als er geen geld was om te eten

Maar voor een appel en een ei

Verkocht ik dan een schilderij

Dan hadden wij weer brood, wat kaas en rode wijn

De kachel kon weer branden

Toch doofde op den duur

De liefde en het vuur

Jij glipte uit mijn handen

La Bohème, la Bohème

We waren jong, we hadden tijd in overvloed

La Bohème, la Bohème

Het leek voor eeuwig, voor altijd

Maar niet voorgoed

Laatst reed ik er voorbij

Het is nu anders dan hoe wij

Er samen onze liefde deelden

Die zolderkamer van weleer

Het hele huis bestaat niet meer

Betonnen dozen op elkaar

Niet meer te vinden waar

Ik jou heb aanbeden

Maar met mijn ogen dicht

Zie ik nu jouw gezicht

En droom van ons verleden

Ooh La Bohème, la Bohème

Ach, we waren jong, we hadden tijd in overvloed

La Bohème, la Bohème

Het is voor eeuwig, voor altijd

Voorbij voorgoed