Men går eg øve engene, der himmelen e vid
Då sei te meg, for hendene e tomme
Då sei meg, onnekvinner i kornskurens tid
Kim gir meg sitt hjerta som ein bloma?
Kim gir meg sitt hjerta, som en glede og ein trøst?
Som en duft så leke med meg øve kinnå
Så eg deg på mine stiar mot forgjengelse og høst
Ikkje reddast for den ytterste grindå?
