Ağustos Şiiri

Yüreğim sızlıyor, bu roman iyi bitmiyecek "Beterin beteri var" diyenlere inanmıyorum Hep böylesi havalar besler fırtınaları Korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek Duymazdım durgun suların bezgin türkülerini Alışmak ölümün bir başka adıymış, bilmezdim Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı Bu rüzgâr kulaklarımdan hiç eksilmiyor Esirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızım Geri dönsem bile ben artık o ben olmıyacağım Yüreğim sızlıyor, bu roman iyi bitmiyecek Geri dönsem bile ben artık o ben olmıyacağım Yüreğim sızlıyor, bu roman iyi bitmiyecek Ben mısralarımı kerpiç gecelerinden çekmişim Beş numara lamba kederi var mısralarımda benim Yitirmişim yıldız ışığında dost çizgileri Deli çizgi gözlerimi kör etmiş, kör etmiş, kör etmiş Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar dönüyor garipsi Çığlık çığlığa kuşlar dönüyor, evcil ve tedirgin Gök mavisi bir türkü dolanmış yüreciğime Sel sele yolculuklar tütüyor gözlerimde, neyleyim "İnsan" demişim, "Kitap yüzlü insanlar" demişim, gidemiyorum "Kaderim kaderleri" demişim, Allı'nın kızı Sen olmasan ben böyle uysal değildim Böyle uysal ve kırılmış değildi şiirlerim Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı Yüreğim sızlıyor, bu roman iyi bitmiyecek Yılandere ölüler yatağı, helalim, ölüler Katran mazot bidonları, paslı putreller Kargalar üşüşmüş Ahmedo'mun ellerine, kargalar Ahmedo'mun düşlerine yılan, çıyan doluşmuş Garipler mezarlığı, doymamışlar dünyası Yıkılası kara kuşak Kurudere sırtları Ahmedo'm bir yaz bulutu, bir varmış bir yokmuş Fenerler titreşiyor bıçaklanmış türkülerin göz bebeklerinde Vinçler beni balçık gibi akşamlara bindiriyorlar Sen olmasan, şu sabahlar olmasa Şu benim büyük büyük susamışlığım Bu mızmız takvimi bir solukta susturacağım Yılandere ölüler yatağı, helalim, ölüler Rüzgâr gibi bir ağustos geçti ellerimizden Meyvalar bizi bal rengi günahlara çağırıyorlar Bir yanda yaşanmamış günlerin hırsı Bir yanda boşa geçen gecelerin acısı Malum, o dramın en güzel perdesindeydik Ağustos şarap olmuş, kanımıza akmıştı Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar gibiydik Duracak vaktimiz yoktu, bitmiştik Her gören didik didik bizi denetliyordu Biz kendi derdimize düşmüştük Or'da da akşamlar olacak, Allı'nın kızı Kanlı mendil gibi ağustos akşamları Şu benim çektiklerimi görmiyeceksin Belki yanında başkaları, başkaları olacak Belki düşlerine bile girmiyeceğim Gün oldu acıların şiirini yaşadım Gün oldu zehir gibi yokluğunu yaşadım Bana sen ne diye duyurdun yalnızlığımı? Ne diye gurbet gibi mısralarıma sindin? Dokunsan parmaklarıma tutuşacağım Yine ağustos gelse, el ele versek Sen anandan kaçsan, ben yalnızlığımdan Yeni yoldan, sazanlı çaydan geçsek Güneşin bahçeleri emzirdiği saatte Susamışlar aşkına, kandım diyesi Uzun uzun öpüşsek Yine ağustos gelse, kovulsak cennetimize Şantiye hiç durmadan ötse, bağırsa Lazoğlu büyük harflerle sövse işçilerine Damlarda kaysı yarsalar Rumeli göçmenleri Dillerini sevdiğim, kıvırcık dillerini Issız bahçelerden geçsek, unutulmuş sokaklardan Çocuklar mavi mavi gülüşüp kaçışsalar Bir masal dinler gibi sessizliği dinlesek Kendimizi dinlesek, köklerin çığlığını Seni kollarıma alsam, yine yumsan gözlerini Yine kapışılsa, yavrum, batan şehrin hazineleri Biz yine kendi derdimize düşsek Yere batan şehrin tek yalnızıyım Yüzyılın ağrısını anlıyarak çekiyorum Ekmeğime barut sinmiş, bulanık özgürlükler Tepmişim rahatımı, boynu bükük mutluluğumu Yaşıyorsam erkekçe, erkekçe yaşıyorum İstemem sarmasın, yumuşak duygular susuzluğumu Geceler bıçak bıçak böğrümde yatsın, uyusun Kaderim kaderleri demişim, Allı'nın kızı Ellerimi kemirmekten memnunum Düşün ki coğrafyanın en güzel yerindeyiz En güzel günlerinde gençliğimizin Ölümden ötesini aklım almıyor "Beterin beteri var" diyenlere inanmıyorum İstesek cenneti kurtarabiliriz Ben bir ışık için tepmişim rahatımı Bu güleç yüzlülerin bu acı türkülerini Bu yoksul yerleri anlıyarak seviyorum Delice anlıyarak, Allı'nın kızı