Karmazynowa Noc (Usta, Usta)

W karmazynowym dworze tysiąca sal

Tysiąca luster stopionych w błysk

Sam Wielki Książę dzisiaj wydaje bal

Dla gości, w których nie wierzy nikt

Falują krynoliny lekkie jak ptak

Mankiety koszul błyszczą jak śnieg

Nadworny kapłan daje do uczty znak

I już do biegu zrywają się...

Usta, usta

Ciągle spragnione

Nektaru najsłodszego z bielutkich szyj

Blada jak chusta twarz spod zasłony

Co tylko czeka, żeby wysunąć kły

Korowód przeraźliwy sunie do wrót

Łakomych monstrów gorszych niż giez

Jest Nosferatu, Makbet, piratów stu

I Baskervillów szalony pies

Cesarze i wodzowie podnoszą pisk

Że także na nich przyszedł już czas

I płyną, płyną, płyną ławą przez drzwi

Żeby nareszcie gdzieś dopaść nas...

Usta, usta

Ciągle spragnione

Nektaru najsłodszego z bielutkich szyj

Blada jak chusta twarz spod zasłony

Co tylko czeka, żeby wysunąć kły