Jallgríms kvæði

Eina veit eg rímuna Gjørd við nýtum orðum Jallgrímur og Havgrímur ræðu fyri í forðum Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Jallgrímur og Havgrímur, ræðu við búnum brandi Hin var sær á Upplondum, men hesin á Bjarmalandi Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Løgdu sær so ráðini við Sum fornir gjørdu í forðum Tað skal eingin kongur stýra her um Heroyar norður Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Har komu niður á Bjarmaland f immti riddarar Reystir, tá svaraði Havgrímur: "Hvørjir eru hesir gestir?" Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Svaraði ein av sveinunum Smíldist undir lín: "Haraldur kongur av Noregi sendi meg til tín Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Kongurin hevur oss higar sent Ikki við so blíðum Antin skalt tú landið skatta ella ímóti stríða" Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Havgrímur so til orða tekur, mælir tunga at inna: "Her hevur eingin skattur gingið alt tað, ið frægir minnast Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Eg eri alin á Bjarmalandi, giti ei landið skatta Ikki skal hann Haraldur kongur fregna tað og frætta" Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Bóru burt hans borðbúnað Gjørt var av silvuri reina Takið nú tann høvdinga, og berið út á teinum Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Løgdu teir hendur á Havgrím unga, ætlaðu út at bera Hann vá upp sín bitra brand, ið væl kundi brynjur skera Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva Latum dans dynja dreingir Stoltsliga stígum í ring, stendur hon væl frúva