สิฮักได้บ่

อ้ายสิถ้าได้บ่หากน้องนี้หนอบ่ฟ้าวเปิดใจ

หากน้องนี้หนอสิขอลองใจโตอ้ายก่อน

น้องกะใหญ่ละเด้ไอ้เรื่องถืกเทน้องกะผ่านมาหลายย้านฮักแล้วอ้ายเปลี่ยนใจเปลี่ยนไปเป็นอื่น

น้องนิเป็นแม่หญิงฮักจริง

บ่เคยถิ่มไผขั้นฮักแล้วกะเทเบิ่ดใจ

เด้ออ้ายเอ๋ย

อย่าสิได้แต่มองให้จองไว้เป็นใภ้อีแม่

สิพาอ้ายดันคันแทสุเเลงเด้อ

เพียงปากกาด้ามเดียว

สิเขียนจังได๋ให้น้องได้ฮู้ว่ามัก

ให้โตอ้ายได้กลายเป็นคนฮักคนผู้งามคือน้อง

นอนเพ้อเห็นเจ้ายามใด

จึงเขียนเอาไว้ให้มันได้เป็นบทกลอน

หลงนอนยิ้มกว่าอ้ายสิได้นอน

กะย้อนคิดฮอดเเต่นาง

สิใส่ปากกาเเท่งเดียว

บอกความในใจให้น้องได้ฮู้ทุกอย่าง

ขอเเต่น้องอย่าฟ้าวตันทางหัวใจอ้ายเด้อ

บอกอ้ายสาก่อนสิเฮ็ดจั่งใดน้อจั่งสิได้เป็นเเฟน

สิเฮ็ดจั่งใดน้อจั่งสิได้ผูกแขน

ให้อยู่ดีมีเเฮงไปนำกัน

เจ้าสิว่าหยังบ้อหากอ้ายบ่หล่อสิจีบคนไค

หน้าตาบ่ดีเเต่กะมีหัวใจ

อ้ายบ่เคยถิ่มไผก่อนเด้นาง

ให้น้องมักอ้ายสา

ให้ถือสะว่าคนไทยนำกัน

ฮักจากหัวใจของลูกอิสาน

ให้อยูากับอีนางอย่สเเปลผันไป

ฮะโอ ฮะโอ้ ฮะโอ ฮะโอ้ฮะโอฮะโอฮะโอ้

ฮะโอ ฮะโอ ฮะโอ้ ฮะโอ ฮะโอ ฮะโอ

เห็นน้องเเต่ข้างหลังอ้ายกะจำได้ฮอดบาดย่าง

เจ้าผู้หงส์หลงทางผู้งามหลาย

สิให้เฮ็ดจั้งใดน้ออ้ายเป็นคนผู้ฮ้าย

น้องหล่าสิมีใจกับอ้ายบ่

คั่นได้ฮักกับนางสัญญาสิบ่เปลี่ยนแปลง

สิชวนเจ้าเว้าสุแลง คำเเพงเอย