Сага

Жашоодон бакыт издеп турган кезим, Дем берет, үмүт берет айткан сөзүң. Канымда калып калат кайрык болуп, "Кандай?" деп кабарымды алган кебиң. Дүйнөмдүн көркү сенсиң, шаңы сенсиң, Ырымдын ырдап турган жаны сенсиң. Түн көккө жылдызым деп кадап алар Ботодой көздөрүңдүн ар ирмеми. Ааламдын сан жетпеген шамалында, Сагынткан бир жытың бар жамалыңда. Арманым болбос эле ошол бойдон, Ал жытың калып калса ырларымда. Сенсиз күн токтогонсуйт, мезгил жылбай, Кыялга чөмүлсөм да жүрөк сыздайт. Кусалык каптаганда аргасыздан, Жан эркең махабаттын ырын ырдайт.