บนลานลั่นทม

แดนดินใดไม่แม้นแดนลานลั่นทม

ดุจดั่งสวรรค์แดนพรหม

สวยสุดถมคำชมได้.... (ฮัม) ....

ทิวเขียวลิ่วไกล เพลินมองไป

เสียงลมไกวกิ่งไหวดังซู่

ทิ้งขั้วร่อนปลิว ลั่นทมพลิ้วโรยร่วงพรู

แม้นดั่งพรมลาดปู

ดุจทางสู่สุดสวรรค์เทวัญ

ลมรำเพยความหอมชวนดอมลั่นทม

สูดกลิ่นถวิลเชยชม

แสนสุขสมอารมณ์มั่น.... (ฮัม) ....

ใจหวนตื้นตัน เกินจำนรรจ์

เพ้อรำพันว่าหอมใดเท่า

หอมชื่นลั่นทม เมื่อลมพลิ้วมาเบาๆ

ล้างสิ่งตรมอกเราให้คลายเศร้า

ที่คอยเผาโซรมใจ