เกริ่น

In the very late afternoon

I am glaring

Down the river

Once that used to be occupied

But reign of terror

Turbulence

In long clothes

Gloomed and doomed

Many days can not uncounted

Many stars and many skies

Many tears and many cries

สุดสิ้นเสมือนฝัน นั้นเสมอกัน

ดุจดาวร่วง

ฟ้าบ่ห่วง ดาวหาย

Once upon a world

Signify deep

Down

The fathomless Abyss

To

An enlightened Sunshine

กล่าวไร้

ไม่เทือนสวรรค์

หย่อมหญ้านั้น

บ่รู้

We re wandering through

these lowering days

just to fade away

Going to

get

Away

the Rhymes

of

the Darkness

ผลึกรุ้งเพชร ระยับ ระย้า

The Rhymes

of

the darkness

The gloomiest Sky

ประกายมณีฟ้า วูบวับ

Withers

ดิ่งดับ ผีพุ่งใต้

ไหม้เวหา วูบหาย

ลบสลายสูญ

พูนทเวษ

สมเพช ชีวิตมนุษย์

สุดสิ้น เสมือนฝัน

นั้นเสมอกัน

กับดาวร่วง

ฟ้าบ่ห่วง ดาวหาย

เปล่าไร้

ไม่สะเทือนสวรรค์

หย่อมหญ้านั้น

ก็ บ่รู้

สู่ วิสัย