ชีวิตยังคงสวยงาม

ไกล ไกลแสนไกลเกินตา

เพียงสายลมพา ขอบฟ้าจะเปลี่ยนสีไป

จากหยดน้ำ

เป็นฝนพรำ โปรยปราย

คือฤดูกาล โลกนี้ยังคงหมุนไป

ไม่มีอะไรที่มันจะยืนยาว เท่าความผันเปลี่ยน

และบางทีเราอาจเรียนรู้คุณค่าไอแดด เมื่อฝนมา

จะยิ้มรับมันวันที่ใจอ่อนแอ

แม้ทุกเรื่องราวมันยังคงโหดร้าย

สุขทุกข์ที่เราพบพาน มันคือชีวิตของเรา

แม้ทั้งหัวใจมันยังคงทรมาน

แม้ว่าน้ำตายังไม่แห้งเหือดไป

กอดไว้ทุกความหมองหม่น

ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคงสวยงาม

ใจ อาจจะยังมืดมิด

แต่คงไม่นานที่ความรักจะกลับหวนมา อีกครั้งนึง

ถึงแม้ว่าท้องฟ้าค่ำนี้ ไม่มีหมู่ดาว

ระบายประกายความฝันของเรา บนฟ้าให้เป็นแสงพราว

และจะยิ้มรับมัน วันที่ใจอ่อนแอ

แม้ทุกเรื่องราว มันยังคงโหดร้าย

สุขทุกข์ที่เราพบพาน มันคือชีวิตของเรา

แม้ทั้งหัวใจมันยังคงทรมาน

แม้ว่าน้ำตายังไม่แห้งเหือดไป

กอดไว้ทุกความหมองหม่น

ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคงสวยงาม

และจะยิ้มรับมัน วันที่ใจอ่อนแอ

แม้ทุกเรื่องราว มันยังคงโหดร้าย

สุขทุกข์ที่เราพบพาน มันคือชีวิตของเรา

แม้ทั้งหัวใจมันยังคงทรมาน

แม้ว่าน้ำตายังไม่แห้งเหือดไป

กอดไว้ทุกความหมองหม่น

ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคงสวยงาม

ในคืนที่หมองหม่น ก็พร้อมจะกอดไว้

แม้ทั้งหัวใจมันยังคงทรมาน

แม้ว่าน้ำตาไม่แห้งหายไป

แม้เส้นทางไกลห่างเพียงไหน

ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคงสวยงาม