Yalnızlık Senfonisi

Anladım, sonu yok yalnızlığın Her gün çoğalacak Her zaman böyle miydi? Bilmiyorum Sanki dokunulmazdı çocukken, ağlamak Alışır her insan alışır zamanla Kırılıp incinmeye Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp Yeniden ayağa kalkmak Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum Hadi gelin üstüme, korkmuyorum! Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum Hadi gelin üstüme, korkmuyorum! Bulutlar yüklü. Ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret Yokluğunla ben baş başayız. Nihayet Anladım, sonu yok yalnızlığın Her gün çoğalacak Her zaman böyle miydi? Bilmiyorum Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak Alışır her insan alışır zamanla Kırılıp incinmeye Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp Yeniden ayağa kalkmak Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş, beklemekte Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum Hadi gelin üstüme, korkmuyorum! Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş, beklemekte Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum Hadi gelin üstüme, korkmuyorum! Bulutlar yüklü. Ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret Yokluğunla ben baş başayız. Nihayet