Yalnızlığa Serenat

İhanet yağmurunda Islandık birer birer Şimdi yorgun düşlerimiz Yalnızız yalnız Büyük hayat yolunda Uslandık birer birer Cehenneme hüküm giydik Büsbütün yalnız Hangi şehir alır bizi basar bağrına Hangi yalan avutabilir yüreklerimizi Kim çalacak kapımızı bir avuç tuz için Bir dilim ekmek için yada aşk için Aynalarda unuttuk Geçmişin izlerini Kırık dökük her anında Kalmışız yalnız Böyle mi olmalıydı Bembeyaz türkülerle Bağlandığımız bu hayat Böyle mi yalnız