Шынарым

Даланың гүлдері шешек жарған,

Өзіңді аңсатып барады.

Көктемдей жайнайды асыл арман,

Дел-салғып көктемнің шарабы.

Өмірдің сәні не сен болмасаң?

Әнім боп шырқайсың сен қашан?

Әлде сен жүрмісің,

Еркелеп жүрмісің,

Сырмысың жүректі шарпыған.

Аяулым, қыз болып сен тумасаң,

Алтын күн ағарып атпастай.

Аяулым, күлімдеп сен тұрмасаң,

Аққу да сыңарын таппастай.

Қыздар да барады қосақтанып,

Қарлығаш қуалап сыңарын.

Билейді гүлдер де шашақтанып,

Қайдасың сен менің шынарым?