Яран гөлем

Нигә түбән идең башкаеңны,

Ни кайгың бар, әйтче, Яран Гөл?

Күзләреңнәң ачы яшьләр тама,

Сыкрап торамыни яраң гел?

Ул синеке түгел. Өметләнмә,

Зәңгәр күзләр алдый. Ышанма!

Син яраткан кеше күптән инде,

Башка берәү белән пар алма.

Кыр казлары очып үткән чакта,

Җепкә тезелгәндәй сызылып.

Артларыннан калма, зинһар, карап,

Алар парлы, диеп кызыгып.

Ул синеке түгел. Өметләнмә,

Зәңгәр күзләр алдый. Ышанма!

Син яраткан кеше күптән инде,

Башка берәү белән пар алма.

Түбән идең горур башкаеңны,

Сагышыңны аңлыйм, Яран Гөл.

Дәва юк шул. Гомерең буе әрнер,

Сыкрап торыр шулай яраң гел.

Ул синеке түгел. Өметләнмә,

Зәңгәр күзләр алдый. Ышанма!

Син яраткан кеше күптән инде,

Башка берәү белән пар алма.