บัวตูมบัวบาน

ลงเรือน้อยลอยวน ในสายชลห้วยละหาน

มีทั้งบัวตูมบัวบาน ดอกใบไหวก้านงามตา

เมื่อลมพัดมาชื่นใจ

ผึ้งตอมหอมบินดมกลิ่นบัว ซ่อนตัวรำพันฝันใฝ่

เหมือนดนตรีชโลมกล่อมใจ

ฟังยิ่งฟังไป โลมเร้าฤทัยลำพอง

ปองจะเด็ดบัวบาน ครวญคิดนานหวั่นเจ้าของ

ใจหมายดึงโน้มโลมลอง หากบัวไม่มีเจ้าของ

จะชมทั้งสองปทุม

เอื้อมมือหมายดึงเพียงดอกบาน

ก็เกรงสะท้านถึงก้านดอกตูม

แสนเสียดายเหมือนชายหมดภูมิ

จะเด็ดดอกตูม ยังนึกเสียดายดอกบาน

เรือเร็วไปหน่อยค่อยค่อยครวญ

บัวหอมชวนอกสะท้าน

งามทั้งบัวตูมบัวบาน เทพไททุกแดนพิมาน

ประทานสมดังตั้งใจ

เอื้อมมือหมายดึงดอกตูมก่อน

ดอกบานก็ค้อนแสนงอนไปไย

จะเด็ดดอกบานดอกตูมก็สั่นแกว่งไกว

จะเด็ดดอกไหน กันหนอบัวตูมบัวบาน

จะเด็ดทีเดียวเสียทั้งคู่ ครวญคิดดูอยู่ไม่นาน

พอดอกตูมแย้มตระการ

ดอกบานก็คงแห้งโหย กลีบลาร่วงโรยน่าชัง

ต้องลาแล้วหนอบัวช่องาม

บาปเคราะห์และกรรมประดัง

และจ้ำเรือน้อยค่อยเข้าฝั่ง

ไม่ยอมกลับหลัง หมดหวังทั้งตูมทั้งบาน