Bifrost

Inst í einn kenning, yfir orð Erundir himinn, langt um norðr Ekundra, vill hon sýna sik? Ekallar, má hann heyra mik! Einn tíð fyr strið, einn tíð fyr friðr, Blóðdreifa snjór at syrgja við, Kom sýn mér, hver er leiði nú? Einn konung, ennú einn lítinn glóð Brátt vere varr einn skimi bjart, Tendran á ljos ím vetranátt þar bifra band sem hvítr lín í bogir undir stjarnaskin Tíð fyr strið, ok tíð fyr friðr, Sverði ok vón at kempa við Sjá jartegn í einn himinnbrú Einn konung, ok eitt folk af trú Tíð fyr strið, ok tíð fyr friðr, Sverði ok vón at kempa við Sjá jartegn í einn himinnbrú Einn konung, ok eitt folk af trú Heimdallr, vǫrðr goða Sitr við himins enda Hver er leið til himins af jörðu? Goðin gerðu Bifröst Brú við himins enda Bifröst, þrimr litum Bifröst sterk