Małe Tęsknoty

Jak dzwon, który zaledwie tylko tknąć, a już śpiewa, Jak zabłąkanych ptaków głos. Jak liść, przez chwilę piękny, nim go wiatr strąci z drzewa, Tak w nas głęboko skryte śpią. Małe tęsknoty, krótkie tęsknoty, Znaczące prawie tyle, co nic. Nagłe i szybkie serca łopoty, Kto by nie znał ich. Nie wiadomo skąd zjawiają się, zakatarzone, Wyproszą łzę i żalu łut. Posiedzą, podumają i jak gość nieproszony, Nim się rozwidni, znikną już. Małe tęsknoty, krótkie tęsknoty, Znaczące prawie tyle, co nic. Nagłe i szybkie serca łopoty, Kto by nie znał ich. Nagłe i szybkie serca łopoty, Kto by nie znał ich. Małe tęsknoty, ciche marzenia, Zwiewne jak obłok, kruche jak dym. Nieodgadnione w nas duszy westchnienia, Kto by tam nie znał ich...