Mahîtab

îşev civanê me ye bêjin keçe bila bê

Li nav bexça rê heye emê vexun şerabê

Emê rûnin li banî masa me li jor danî

Da ko nebe xûyanî şerîn û mahîtabê

Dîlber ku hate ba me nazdar û meş xerame

Wê bi deste xwe da me şîra ji nêv leba bê

Perdê ji ser xwe bavê guh dêre saz û av ê

Awir da dil ji çav ê xwe dîn u mal xerab ê

Cam û qedeh li hev dan sed maça min ji dev dan

Sîng û memik me tev dan bîn ji misk û gulavê

Şerîn ken ê giha min wê zu destê xwe damin

Mîr û padîşah a min şerîn ê wek xoşab ê