Pośród wilków

Witają twarze, których nawet nie pamiętam

Szybki small-talk to biznes w ich rękach

Umoralnia, potem rzuca dalej temat

Same wilki wokół, dla mnie to udręka

Niby ten sam pociąg, ale inny przedział

Jak z rodziną, uśmiechy tylko na zdjęciach

Nawet nie wiesz kiedy rośnie konkurencja

A jak celujesz w górę, wtedy polecisz do zdjęcia

Czemu pasja to taka brutalna gra

Wojny z sobą mamy chyba w DNA

Nie rozumiem, w jaką stronę idzie świat

Pójdę dalej, zanim wszystko zmienią w piach

Czemu pasja to taka brutalna gra

Wojny z sobą mamy chyba w DNA

Nie rozumiem, czemu świat pokrywa fałsz

Jeśli byłeś z nami, zapewne go dobrze znasz

Ten wyścig znów zatacza krąg

Wśród ciepłych serc marnujemy proch

Bratu brat zgotował los

Nie pomaga nawet już rozsądku głos

Albo nigdy go nie było

Niby jesteś ważny, ale dla nich tylko liczbą

Im wyżej do piedestału, tym bardziej na ciebie liczą

Ale kiedy ci nie pyknie, to po czasie zwisa im to

Ruchome schody, albo życiowe urwisko

Zależy od startu i czy masz na cele pitos

Jeden dostaje wszystko, drugiemu zostają skrawki

A trzeci ma kontakty, o które walczysz latami, ej

Publika stoi głodna i czeka na przelew krwi

Jak pójdzie fama, za plecami spłynie morze drwin

Temat ucicha kiedy jesteś z nimi vis-a-vis

A potem wierci dalej, dusi w ciele, niby niemy krzyk

I nie znam drogi, która nie przynosi strat

Ale jestem marzycielem, który kroczy mimo wad

Dlatego już nie pozwolę, by zabijał pasję strach

Piach posypię nad grobem, gdy osiągnę to, co będę chciał

Ten wyścig znów zatacza krąg

Wśród ciepłych serc marnujemy proch

Bratu brat zgotował los

Nie pomaga nawet już rozsądku głos