Eylül

Eylülden nefret ediyorum tekrar tekrar

Geldi mi geçmeyen aylar?

Ağzına sıçmaya yemin etmiş gibi darmadağın yine etraf

Her sabahı sancı

Erkenden olurum akşamcı

Biraz pilaki biraz rakı

Bu yalnız evimde bir tavır takındım boş

Kendime verdiğim sözler var ya

Yerin dibine batsın sırayla

Benim içimdeki bu yarayla

Alay ederler ancak uzaktan

İçine düştüğüm acı var ya

Ruhumu sarar bütün hızıyla

Dayanamadığım bu sızıyla

Alay ederler ancak uzaktan

İstemesinler benden iyilik

İstemediğiniz kadar kötüyüm artık

İçimde yok benden iyisi

Bir tek aptallığınla benden iyisin

İltifatların zemherisi

Bu sonsuz yolculuğun finali değilsin

Yorgunluğuma değsin bari

Son kez içini bana döker misin?

Hasreti geri öder misin?

En başa geri döner misin?

Deseler boynumu kırsalar da dönemem arkama

Bu da huyların en pisi

Daha kaç kere yıkacaktın surlarımı?

Üstüme düştü duvarlar

Gönlüm saraydı virane oldu ve

Sonunda bitti bu dava

Kendime verdiğim sözler var ya

Yerin dibine batsın sırayla

Benim içimdeki bu yarayla

Alay ederler ancak uzaktan

İçine düştüğüm acı var ya

Ruhumu sarar bütün hızıyla

Dayanamadığım bu sızıyla

Alay ederler ancak uzaktan

Görmek zor bakmak kolay

İçimdeki hisleri etmem kobay

İsyanıma çekmem duvar

Her cümlem güneşi tepemden kovar

Kapanınca tüm ışıklar

Yüzün aklımı zapt eder hışımla

Bu yüzden hep karanlıkla işim var

Başbaşayım kışımla

Ben hariç her şey yolunda

Vazgeçmek zor olur ya

Kendinden nefret etmenin sınırı yok

Onurun aklını yakınca

İyi insanlara iyi sonlar yok

Bunu biliyorum içten içe

Umudun bir faturası yok nasılsa

Yine düşüyorum aynı hiçe

Kendime verdiğim sözler var ya

Yerin dibine batsın sırayla

Benim içimdeki bu yarayla

Alay ederler ancak uzaktan

İçine düştüğüm acı var ya

Ruhumu sarar bütün hızıyla

Dayanamadığım bu sızıyla

Alay ederler ancak uzaktan

(Kendime verdiğim sözler var ya, ah-ah)