Balladen Om Larsen

BALLADEN OM LARSEN

Så sprengde dei døra med øks og med spett

Der låg gamle Larsen, dei hadde rett

Slik hadde han lege ei veke

- Det var gildt å sjå folk, sa'n Larsen

Vår sosialomsorg er gavmild i nød

Vår venn fekk ny skjorte sjøl om han var død

Så folda dei hendene på han

- Gud gjeve dykk løn, sa'n Larsen

Avisene leita fram sølvkanta ord:

Vår kjæraste pappa og onkel og bror

Du fòr altfor tidleg ifrå oss

- Nei, meiner de det? sa'n Larsen

Så folda dei hender, så song dei i kor

Og presten han hivde på tre skeier jord

Så draup det frå alle ei tåre

- Ei tåre er nok, sa'n Larsen

Så køyrde dei heimatt til steik og til vin

For no skulle slekta heidre bestefar sin

Der rauk siste alderspensjonen

- Skål for min død, sa'n Larsen

Og alle var glad for å samlast til fest

Og presten heldt bordpreik med godkjend effekt:

Han har det så godt no vår gamle

- Jau takk berre bra, sa'n Larsen

Då alt pent var sagt båd' om Larsen og Gud

Sat slekta og verka, heldt mest ikkje ut

For no sku dei snart dele arven

- Er alt det mi slekt? sa'n Larsen

I tre dagar slost dei om tepper og fat

Så venner frå før blei fylde med hat

Før alle drog misnøgde heim

- Ser dykk vel snart! sa'n Larsen