Prosopikes Optasies

Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες

Στο κέντρο και τις συνοικίες

Όνειρα μεθυσμένα, σχέδια ματαιωμένα

Τηλέφωνα απεγνωσμένα

Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ

Ό,τι ονειρεύτηκα

Όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης

Να μου χαμογελάνε

Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ό,τι ονειρεύτηκες

Έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες

Το νιώθω πως σε χάνω

Γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα